• Potas 118 mg% 118 mg%
  • Fosfor 15 mg% 15 mg%
  • Wap} 12 mg% 12 mg%

Gruszka

OPIS OWOCU

Owoce gruszy mają wydłużony, nieco stożkowaty kształt. Skórka może mieć kolor zielony, żółty lub brązowy, jest dość gruba i ziarnista. W miąższu daje się wyczuć tzw. komórki kamienne. Średniej wielkości owoc ma ok. 60 kcal i składa się w 85% z wody. Gruszka ma słodki i orzeźwiającym smak, występuje najczęściej na terenach Azji i Europy. Rośnie na drzewie, a poszczególne odmiany łatwo się krzyżują, stąd ich duża różnorodność.

Co wspomaga i co leczy?

Gruszki zawierają szereg istotnych dla funkcjonowania organizmu składników mineralnych, w tym potas, fosfor, wapń, magnez, sód, miedź oraz żelazo. Jako jedne z nielicznych owoców są bogate w jod – minerał korzystnie oddziałujący na funkcjonowanie tarczycy, oraz bor – odpowiadający za prawidłową pracę mózgu. Gruszki zawierają również witaminy A, B1, B2, B6, C i PP, a także kwasy owocowe (jabłkowy, cytrynowy), węglowodany (glukoza i fruktoza), olejki eteryczne, błonnik i pektyny. Wiele pozytywnych właściwości ma nie tylko miąższ owocu, ale też skórka – bogata w przeciwutleniacze i substancje przeciwzapalne, dlatego gruszkę najlepiej zjadać bez jej obierania.

Owoc gruszki już od wieków wykorzystywano jako lek przeciwdziałający wielu chorobom, gdyż działa przeciwgorączkowo i przeciwzapalnie. Gruszkę stosowano również w problemach związanych z funkcjonowaniem układu moczowego, np. zapaleniu dróg moczowych, kamicy nerkowej. Owoc ten zawiera dużą ilość potasu, który poprawia pracę mięśni, układu nerwowego, pamięć i koncentrację. Zawartość cukrów prostych (głównie fruktozy) sprawia, że gruszka polecana jest również osobom, które utrzymują wysoką aktywność fizyczną. W 100 g owocu znajduje się jedynie 50–60 kcal, dlatego w żaden sposób nie przeszkadza to w odchudzaniu. Dzięki dużej zawartości błonnika gruszka może wspomóc pracę żołądka – pobudza trawienie, przeciwdziała zaparciom, a spożywana w większych ilościach może wywołać biegunkę. Występujący w gruszce błonnik zmniejsza ryzyko wystąpienia hemoroidów. Wreszcie systematyczne spożywanie tego owocu i włączenie jej na stałe do diety może chronić organizm przed nowotworami, np. przełyku, jelita grubego czy żołądka. Wbrew powszechnemu przekonaniu gruszka jest lekkostrawna.

Lekarze twierdzą, że najbardziej optymalna ilość to od jednego kawałka średniej wielkości do trzech w ciągu dnia, chyba że sytuacja wymaga więcej niż przewiduje zalecana norma. W przypadku leczenia zaparć zaleca się jedzenie miękkich, soczystych gruszek. W przypadku konieczności zlikwidowania biegunki zaleca się spożywanie odmian cierpkich i mało soczystych, zawierających dużo garbników. W leczeniu stanów zapalnych gardła i strun głosowych stosuje się napar z suszonych gruszek z miodem.

Owoc ten ma zastosowanie również w kosmetyce, zwłaszcza w walce z trądzikiem i problemami cery mieszanej. Wyciąg z gruszki wygładza i koi wszelkie niedoskonałości skóry i stanów zapalnych.

Jak jeść?

W zależności od rodzaju owocu spożywane są w różny sposób, tak aby wydobyć jak najlepszy smak. Jedne smakują na surowo, gdy są dojrzałe, soczyste i słodkie, inne nadają się na przetwory. Podczas wybierania należy wystrzegać się żółtych, nadpsutych owoców z brązowymi plamami, gdyż te są wywołane przez rakotwórcze mikotoksyny. Gruszka jest często wykorzystywana w deserach oraz innych potrawach. Można z niej przyrządzić konfitury i przetwory na słodko. Oprócz tego idealnie komponuje się z daniami mięsnymi lub jako składnik sałatek, może być także dodatkiem do zup, orzechów i serów pleśniowych.

Jak pojawił się w polsce?

Owoc gruszy rozpowszechniony był w Europie już w epoce prehistorycznej. Dowodem na to są znalezione we Włoszech i Szwajcarii ślady suszonych owoców z ery kamienia łupanego i brązu. Gruszki przybyły ze starożytnej Persji na tereny dzisiejszej Grecji. Już w tamtych czasach należały do ulubionych owoców, a ich niepowtarzalnym smakiem delektował się sam Homer, pisząc o owocach gruszy w Odysei. Szybko stały się popularne również w Rzymie, gdzie uprawą zajmował się nawet sam Juliusz Cezar. To właśnie z jego polecenia jedną z odmian gruszy zasadzono w Anglii. Mimo że początki uprawiania owocu datuje się na tak dawne czasy, to hodowlą nowych odmian zajęto się dopiero na przełomie XVII i XVIII wieku w zachodniej Europie. Największe osiągnięcia w tym zakresie przypisuje się Francuzom i Belgom, bo to oni odkryli lecznicze właściwości tego owocu. Z czasem gruszka dotarła do Polski, jednak w naszej tradycji nie cieszyła się pochlebną opinią – gruszę uważano za drzewo demonów. Obecnie grusza pospolita rozpowszechniona jest w całej Europie, Azji i Afryce.

Sprawdź również

Awokado

Awokado jest bogate w takie witaminy jak C, która wspomaga organizm przed infekcjami i zwiększa odporność...

Kiwi

 
Kiwi w 80% składa się z wody, a zawarty w nim błonnik stanowi aż 12% dziennego zapotrzebowania.

Mango

 
Mango jest wielką „bombą witaminową”, ponieważ zawiera witaminy A, E, C oraz witaminy z grupy B.